نویسنده: uwork

جدول قند میوه ها,میوه های بدون قند,میوه هایی که کمترین قند را دارند,میوه هایی که قند کم تا متوسط دارند,چه میوه هایی قند دارند؟,میوه هایی که کمی قندشان بالا است,غذاهایی که قند خون را بالا میبرد,میوه هایی که قند بسیار بالایی دارند,سبزیجات مفید برای دیابت,چه میوه هایی قند خون را پایین می اورد,قند چه میوه هایی بالاست,دیابتیها صبحانه چه بخورند,میوه های بدون قند برای زنان باردار

چه میوه هایی قند خون را پایین می اورد

What fruits would lower blood glucose?

چه میوه هایی قند خون را پایین می آورد

1.کیوی : بنا به تحقیقات، مصرف کیوی و کاهش قند خون،همبستگی مثبت دارند. کیوی شامل ویتامین C، A ، فلانوئید، پتاسیم و مقادیر زیادی بتاکاروتن است که بدن را از آسیب رادیکال‌های آزاد در امان می‌دارد و سلامت را افزایش می‌دهد. علاوه بر این کیوی سرشار از فیبر است و کربوهیدرات بسیار کمی دارد که به کنترل قند خون و پایین آورن کلسترول کمک می‌کند. شاخص گلیسمی کیوی بین 47 تا 58 است. بهتر است هر روز بجای میان وعده‌های چرب یا شیرین،یک عدد کیوی برای کنترل قندخون میل شود.

2.گلابی : سرشار از انواع ویتامین‌ها و فیبر است و به تنظیم قندخون، کاهش کلسترول، تقویت سیستم ایمنی و بهبود گوارش کمک می‌کند. بعلاوه گلابی کم کالری و کم‌کربوهیدرات است و شاخص گلیسمی آن 38 می‌باشد. گلابی بطور خاص برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 بسیار مفید است زیرا حساسیت به انسولین را بهبود می‌بخشد. افراد مبتلا به دیابت می‌توانند به عنوان دسر یک گلابی متوسط یا کوچک میل کنند.

3.توت فرنگی : حاوی آنتی‌اکسیدان‌ها، انواع ویتامین‌ها و فیبر است که به کنترل قندخون کمک می‌کنند. در واقع آنتی‌اکسیدان‌های موجود در توت‌فرنگی از طریق کاهش کلسترول بد (LDL) و حفظ یا اصلاح کلسترول خوب (HDL) و کاهش فشار خون به کاهش خطر بیماری‌های قلبی کمک می‌کنند. علاوه بر این توت فرنگی کم‌کربوهیدرات است و شاخص گلیسمی حدود 40 دارد. با مصرف توت فرنگی سطح قندخون به مدت طولانی‌تری ثابت می‌ماند و انرژی حفظ می‌شود.

4.پرتقال : یکی از بهترین‌ میوه‌هایی است که می‌تواند در رژیم روزانه‌ی افراد دیابتی قرارگیرد. پرتقال بطور طبیعی قند کمی دارد و پر از فیبر و ویتامین C و مواد معدنی مانند تیامین است که به کنترل قند خون کمک می‌کنند. علاوه بر این پرتقال جزء میوه‌هایی با شاخص گلیسمی پایین است و سبب می‌شود که گلوکز به کندی وارد جریان خون شود. همچنین به کنترل و کاهش وزن که یکی از عوامل خطرساز برای افراد دیابتی است کمک می‌کند. شاخص گلیسمی پرتقال بین 31 تا 51 است. بطور روزانه یک پرتقال کوچک برای افراد دیابتی توصیه می‌شود. البته نوشیدن آب پرتقال چنین اثری را ایجاد نمی‌کند زیرا فیبر بسیار کمتری دارد.

5.آووکادو : به دلیل دارابودن فیبر زیاد و چربی‌های اشباع نشده، به ثبات سطح قندخون کمک می‌کند. بنا بر نظر آکادمی تغذیه و دیابت، چربی‌های اشباع نشده سبب بهبود سلامت قلب می‌شوند. افراد دیابتی با افزایش خطر بیماری‌های قلبی و سکته مواجه هستند. بعلاوه، آووکادو شامل میزان مناسبی پتاسیم است که در پیشگیری از مشکلات عصبی ناشی از دیابت کمک می‌کند.

6.گریپ فروت : مصرف روزانه‌ی گریپ فروت یکی از توصیه‌های انجمن دیابت آمریکا برای افراد مبتلا به دیابت است. این میوه سرشار از فیبرِ محلول و ویتامین C است و شاخص گلیسمی بسیار پایین حدود 25 دارد. علاوه بر این شامل فلانوئید است که سبب افزایش حساسیت بدن به انسولین می‌شود و به حفظ وزن بدن کمک می‌کند که عامل بسیار مهمی برای پیشگیری و کنترل بیماری دیابت است. مصرف نیمی از یک گریپ‌فروت بزرگ (تقریبا سه چهارم فنجان) بطور روزانه به کنترل قندخون کمک می‌کند. گریپ فروت باید بطور کامل خورده شود، آب گیری آن باعث از بین رفتن خواص آن می‌شود.

7.گوآوا : سرشار از لیکوپن، فیبر خوراکی و مقادیر زیادی ویتامین C  و پتاسیم است که تمام این مواد به حفظ قندخون کمک می‌کنند. کسانی که در خطر گسترش دیابت هستند می‌توانند با چای برگ گوآوا از پیشرفت بیماری دیابت پیشگیری کنند. یک قاشق غذاخوری از برگ ساییده شده گوآوا را در یک لیوان آب داغ بریزید و 5 دقیقه صبر کنید، سپس آن را صاف کنید و بنوشید. یکبار در روز از این چای استفاده کنید. میوه‌ی گوآوا را بدون پوست گرفتن میل کنید و روزانه از آن استفاده کنید. می‌توانید یک لیوان کوچک از آب این میوه را بنوشید.

8.آلو سیاه : محققان هندی اثرات آلو سیاه را در درمان دیابت بررسی کرده‌اند. وجود آنتوسیانین، و تانین قابل تجزیه و الاگیک اسید در آلو سیاه،این میوه را به یک میوه بسیار مفید برای افراد دیابتی تبدیل می‌کند. این میوه تبدیل کربوهیدرات را قند خون کنترل می‌کند و تشنگی زیاد و ادرار مکرر در بیماران دیابتی با کمک این میوه کاهش می‌یابد. علاوه بر میوه، برگ‌ها و دانه‌های آلوی سیاه نیز برای کنترل قندخون استفاده می‌شود. میزان مصرف روزانه نیم فنجان توصیه می‌شود. می‌توانید یک قاشق چایخوری از پودر دانه آن را همراه با آب دوبار در روز میل کنید.

9.گیلاس : در بین میوه‌ها پایین‌ترین شاخص گلیسمی را داراست که حدود 22 است. علاوه بر این شامل آنتوسیانین است که به کاهش قندخون کمک می‌کند. همچنین برای مقابله با بیماری قلبی، سرطان مفید است.

10.سیب : حاوی مقادیر بالایی فیبر، ویتامین C‌ و آنتی‌اکسیدان است. علاوه بر این حاوی پکتین است که به سم‌زدایی از بدن و دفع مواد زائد و پایین آوردن انسولین مورد نیاز افراد مبتلا به دیابت تا 35 درصد کمک می‌کند. همچنین از حمله‌ی قلبی پیشگیری می‌کند  و آسیب چشمی در بیماران دیابتی را کاهش می‌دهد. شاخص گلیسمی آن حدود 30 تا 50 است. مصرف یک سیبِ متوسط، به طور روزانه توصیه می‌شود.

11.انجیر:انجیر دارای میزان فیبر بالایی است و ویتامین‌ها و مواد معدنی مختلفی دارد که نیاز بدن از لحاظ را به خوبی تامین می‌کند. فیبر بالای این میوه برای بهبود عملکرد انسولین در بدن مفید است. اما برای مصرف انجیر خشک حتما باید با پزشک متخصصتان مشورت کنید، زیرا ممکن است این میوه خشک با قند بالایی که دارد برای قند خونتان مضر باشد. اما مصرف نوع تازه آن ضرری در پی ندارد و برای کاهش قند خون مفید است.

12.انار :این میوه جواهر نشان، در کاهش و تثبیت قند خون در بدن نقش دارد و مصرف آن برای بیماران دیابتی مناسب است. انار کاهش دهنده قند خون و تنظیم کننده دیابت است. مصرف انار برای زیبایی بیشتر نیز بسیار مورد تاکید و توجه است. نکته‌ای که وجود دارد این است که هرگز به آبمیوه‌های آماده اطمینان نکنید و حتما خودتان در منزل آب انار را تهیه و میل کنید.

گیاهان دارویی پایین آورنده قند خون

1-    پیاز و سیر
سیر از سبزی‌ هایی است که تاریخی بسیار کهن دارد. این گیاه حداقل 3 هزار سال در طب چین کاربرد داشته است.پیاز نیز یکی از قدیمی ‌ترین گیاهان زراعی است که از هزاران سال قبل به عنوان طعم ‌دهنده غذاها و همچنین دارو از آن استفاده می ‌شود.

شنبلیله
این گیاه بومی ‌ایران است و در بیشتر نواحی ایران می‌ روید و به عنوان سبزی خوراکی کاشته ‌شده و مصرف می ‌شود. تجویز 15 تا 50 گرم پودر دانه شنبلیله خیسانده در آب سبب کاهش قندخون ناشتا و بعد از غذا می‌ شود.  پودر دانه شنبلیله علاوه بر کاهش مختصر قندخون سبب کاهش چربی ‌های خون نیز می ‌شود.

 عدس ‌الملک
این گیاه بومی ‌ایران است و در طب سنتی جهت کاهش قندخون بیماران دیابتی تجویز می‌ شود. با این حال مصرف روزانه پودر بذر گیاه به مقدار 1500 میلی‌ گرم در روز به مدت 2 ماه اثر مفیدی بر قندخون نشان نداده است و فعلا اطلاعات علمی کافی در مورد اثرات این گیاه در دسترس نیست.

برای کاهش قند خون

سعی کنید سرکه سیب بخورید

سرکه سیب اسیدهای چرب امگا 3 را کاهش می دهد، که میزان قند خون ناشتا و پس از غذا را هم کاهش می دهد با این حال سرکه سیب می تواند بیش از حد تلخ و یا قوی باشد و برخی از افراد در هنگام بلعیدن احساس تحریک مری دارند. برای این که آن را خوش طعم تر کنید، 2 قاشق چای خوری را در 8 اونس آب مخلوط کنید و به عنوان یک سس سالاد استفاده کنید .

مکمل عصاره دارچین را استفاده کنید

عصاره دارچین نیز در بهبود قند خون در افراد مبتلا به دیابت و پیش دیابت موفق عمل کرده است اما مراقب باشید که چگونه عصاره دارچین را مصرف می کنید، کاپ کیک دارچینی قندی حساب نمی شود! مکمل بهترین راه برای دریافت عصاره دارچین خالص است.

 غذاهای غنی از کروم بخورید

کروم برای عملکرد سلولی سالم ضروری است و به عملکرد انسولین نیز کمک می کند .مکانیسم دقیقی به طور کامل برای آن شناخته نشده است ، اما سطح کروم ناکافی می تواند با متابولیسم سالم گلوکز مواجه شود. شما می توانید دوز روزانه کروم را از بروکلی ، جو دو سر ، جو و گوجه فرنگی دریافت کنید .

سبزیجات برگ دار مانند اسفناج، کلم، و چغندر برگ دار

سبزیجات برگ دار دارای فیبر زیاد و مواد مغذی مانند منیزیم و ویتامین A می باشند ؛ این مواد مغذی می توانند به کاهش میزان قند خون کمک کنند.سبزیجات برگ دار برای افزودن به رژیم غذایی شما عبارتند از:

اسفناج
کاهو
کلم برگ
شلغم سبز
کلم بروکلی
چغندر سوئیسی

 تخم مرغ

تخم مرغ یکی از غذاهایی است که نام بدی را به دلیل داشتن مقدار بالاتری از کلسترول به دست آورده است ، اما خوردن تخم مرغ به افراد مبتلا به پیش دیابت کمک می کند.هم چنین اعتقاد بر این است که کلسترول در رژیم غذایی مهم نیست. حداقل برای افرادی که دیابت نوع 2 ندارند.

سیب زمینی های شیرین

در مقایسه با سیب زمینی های سفید، سیب زمینی شیرین در شاخص گلیسمی پایین تری است و حاوی مقدار زیادی ویتامین A برای حفظ سلامت چشم است.

پیروی از رژیم کم گلوکز خون می تواند قند خون را نیز کنترل کند، فقط از اندازه و چاشنی روی غذا آگاه باشید، بنابراین روزانه کالری یا کربوهیدرات را بیش از حد مصرف نکنید.

ویال پیپراسیلین,پيپراسيلين تازوباكتام,اطلاعات دارویی تازوسین,پیپراکتام,تازوسین چیست,کاربرد تازوسین,پیپراکتام چیست,تازوسین دوز

پیپراسیلین تازوباکتام Piperacillin tazobactam

پیپراسیلین تازوباکتام

یک داروی آنتی بیوتیک می باشد که برای درمان عفونت های جدی ایجاد شده توسط انواعی خاص از باکتری ها می باشد.

مکانیسم اثر پیپراسیلین تازوباکتام

با مهار سنتز غشا و دیواره سلولی باکتری باعث مرگ آن می شود.

فارماکودینامیک

بامهار رشد دیواره سلولی اثرات باکتریوسید اعمال میکند و در حضور بتالاکتاماز نیز اثر بخشی دارد.

فارماکوکینتیک

پیپراسیلین/تازوباکتام جذب خوراکی ندارد و بایستی به صورت تزریقی مصرف شود. هر دو جز این دارو حدود 30 درصد پروتیین بایندینگ دارد و بصورت گسترده در بافتهای بدن پخش می شود.
پیپراسیلین به متابولیت بی اثر متابولیزه شده و از طریق کلیه ها و ادرار دفع می گردد. نیمه عمر دارو 2/1 تا 7/0 ساعت میباشد و در اختلالات کلیوی افزایش می یابد.

موارد مصرف پیپراسیلین تازوباکتام

پنومونی اکتسابی از جامعه , پنومونی نازوکومیال , بیماریهای التهابی لگنی , عفونت های شکمی , عفونت های پوستی , عفونت های مفصل و استخوان , عفونت های ایجاد شده توسط ارگانیسم های حساس

مقدار مصرف پیپراسیلین تازوباکتام

بزرگسالان
– 375/3 گرم هر 6 ساعت برای مدت 7 تا 10 روز بصورت تزریق وریدی طی 30 دقیقه
کودکان
– سن بیشتر از 9 ماه و وزن زیر 40 کیلوگرم 100 میلی گرم پیپراسیلین5/12 میلی گرم تازوباکتام به ازای هرکیلوگرم وزن بیمار هر 8 ساعت وریدی
– سن 2 تا 9 ماه 80 میلی گرم پیپراسیلین10 میلی گرم تازوباکتام به ازای هرکیلوگرم وزن بیمار هر 8 ساعت وریدی
– کودکان با وزن بیشتر از 40 کیلوگرم دوز بزرگسالان
در مواردی که بیمار دچار اختلالات کلیوی است دوز باید بر اساس عملکرد کلیوی بیمار تنظیم گردد.

هشدارها

در مواردی که سابقه حساسیت به داروهای خانواده پنی سیلین یا سفاولسپورین یا کارباپنم وجود داشته باشد و نیاز به مصرفپیپراسیلین/تازوباکتام باشد بایستی مصرف حتما در مراکز مجهز به تجهیزات احیای قلبی تنفسی انجام شود.

نکات قابل توصیه

در صورت وجود هر گونه حساسیت دارویی به داروهای خانواده پنی سیلین ، سفالوسپورین یا کارباپنم حتما با پزشک مشورت شود. در صورت مصرف داروهای زیر نیز با پزشک مشورت شود:
دیورتیک ها ، داروهای شیمی درمانی، پروبنسید، ضد انعقادها و آمینوگلیکوزید ها.

عوارض جانبی پیپراسیلین تازوباکتام

تهوع , سردرد , یبوست , استفراغ , اسهال , تب1 , بیخوابی , راش پوستی , اختلالات هضم غذا , کولیت سودو ممبران , قرمزی و تورم و درد در محل تزریق , کاندیدازیس , تغییر در نتایج تست های کبدی و کلیوی

تداخلات دارویی پیپراسیلین تازوباکتام

پروبنسید , وکرونیومآمینوگلیکوزیدها – ضد انعقاد ها

موارد منع مصرف پیپراسیلین تازوباکتام

حساسیت به پیپراسیلین/تازوباکتام , حساسیت به داروهای خانواده پنی سیلین , حساسیت به سفالوسپورین ها , حساسیت به کارباپنم ها

مصرف در بارداری پیپراسیلین تازوباکتام

B ( در این گروه از داروها، مطالعات بر روی حیوانات باردار نشانگر این بود که دارو خطری بر روی جنین ندارد، اما مطالعات کافی روی زنان باردار برای میزان خطر روی جنین در سه ماهه اول بارداری انجام نشده است.)

پیشنهاد: لوتیراستام  •  پرامی پکسول •  لینزولید • آمپی سیلین

آمپی سیلین در نوزادان,آمپی سیلین در بارداری,روش تزریق آمپی سیلین,نحوه تزریق آمپی سیلین,نحوه تزریق آمپول آمپی سیلین,آمپول آمپی سیلین 1 گرم,تفاوت آمپی سیلین و پنی سیلین,آمپول آمپی سیلین در بارداری

آمپی سیلین

توضیحات آمپی سیلین

آمپی سیلین یک آنتی بیوتیک از گروه پنی سیلینها می باشد که با باکتریها مقابله می کند. آمپی سیلین در درمان عفونت های مجاری ادرار، عفونت گوش میانی ، برونشیت مزمن، سالمونلوز مهاجم ،پنومونی،سوزاک ، مننژیت و عفونت های معده و روده استفاده می شود.

مکانیسم اثر آمپی سیلین

آمپی سیلین با اتصال به پروتئین های متصل شونده به پنی‌سیلین واقع در دیواره سلولی باکتری اثر خود را اعمال می کند.وقتی آمپی سیلین مراحل سوم و آخر ساخت دیواره سلولی باکتری را مهار می کند ،اتولیز آنزیمی دیواره سلولی رخ می دهد.

فارماکودینامیک

آمپی سیلین یک آنتی بیوتیک پنی‌سیلین بتا لاکتام می باشد. آمپی سیلین در درمان عفونت های باکتریایی بویژه عفونت های ناشی از باکتریهای گرم مثبت بکار می رود.

فارماکوکینتیک

35-50% داروی آمپی سیلین از راه خوراکی جذب می شود.
نیمه عمر آمپی سیلین 1-1.5 ساعت است که در صورت عیب کار کلیه ممکن است تا 19 ساعت افزایش یابد.
75-90% دارو بصورت تغییر نیافته از راه کلیه دفع می گردد.

موارد مصرف آمپی سیلین

عفونت های باکتریایی
مقدار مصرف آمپی سیلین

مقدار معمول مصرف برای عفونت های باکتریایی
بزرگسالان: تزریقی
-عفونت های دستگاه تنفسی و بافت نرم :250 تا 500 mg داخل عضلانی یا داخل وریدی هر 6 ساعت.
-عفونت های دستگاه گوارش و تناسلی-ادراری(شامل نایسریا گونوره آ در زنان) : 500 mg داخل عضلانی یا داخل وریدی هر 6 ساعت.
-التهاب مجاری ادراری در مردان وابسته به نایسریا گونوره آ : 500 mg داخل عضلانی یا داخل وریدی هر8 تا 12 ساعت برای دو نوبت .
–مننژیت باکتریال :150 تا 200 mg/kg/day در مقادیر منقسم برابر هر 3 تا 4 ساعت .ممکن است درمان با دریپ داخل وریدی آغاز گردد و با تزریق داخل عضلانی ادامه یابد .
– مسمومیت خون: 150 تا 200 mg/kg/day.با تجویز داخل وریدی حداقل بمدت 3 روزآغاز شده وبا تزریق داخل عضلانی هر 3 تا 4 ساعت ادامه پیدا می کند.

خوراکی
– عفونت های دستگاه گوارش و تناسلی-ادراری(بجز گونوره آ): 500 mg خوراکی هر 6 ساعت.
– گونوره آ:3.5 g خوراکی، تک دوزدر یک نوبت مصرف (بعلاوه 1 g پروبنسید).
– عفونت های دستگاه تنفسی :250 mg خوراکی هر 6 ساعت.مقدار معمول مصرف برای عفونت های باکتریایی

کودکان نوزادان
7 روز یا کوچکتر:2000 g یا کمتر:50 mg/kg داخل عضلانی یا داخل وریدی هر 12 ساعت.
7 روز یا کوچکتر: بیشتر از 2000 g: 50 mg/kg داخل عضلانی یا داخل وریدی هر 8 ساعت.
8 تا 28 روزه ، 2000 g یا کمتر: 50 mg/kg داخل عضلانی یا داخل وریدی هر 8 ساعت.
8 تا 28 روزه ، بیشتر از 2000 g: 50 mg/kg داخل عضلانی یا داخل وریدی هر6 ساعت.
– یکماه یا بزرگتر: -عفونت های خفیف تا متوسط:-تزریقی: 25 تا 37.5 mg/kg داخل عضلانی یا داخل وریدی هر6 ساعت.
-خوراکی : 12.5 تا 25 mg/kg خوراکی هر6 ساعت.
حداکثر مقدار مصرف مجاز: 4 g/day .
عفونت های شدید: 50 تا 100 mg/kg داخل عضلانی یا داخل وریدی هر6 ساعت. حداکثر مقدار مصرف مجاز: 12 g/day.

هشدارها

1-مهمترین عارضه پنی‌سیلین ها از جمله آمپی سیلین حساسیت مفرط می باشد که با ضایعات پوستی و گاه آنافیلاکسی همراه است که می تواند کشنده باشد.این واکنشها بیشتر در افراددارای سابقه ازدیاد حساسیت به پنی سیلین و یا سابقه ازدیاد حساسیت به آلرژن های متعدد به وقوع می پیوندد.
2-اسهال ناشی از کلستریدیوم دیفیسیل عارضه ای است که اغلب با مصرف پنی سیلین های خوراکی از جمله آمپی سیلین همراه است که شدت آن از اسهال خفیف تا کولیت کشنده متغیر است.در صورت بروز اسهال ممکن است نیاز به قطع آنتی بیوتیک باشد . مصرف مایعات و الکترولیت کافی ، مکمل های پروتئینی ، آنتی بیوتیک برای درمان کلستریدیوم دیفیسیل و ارزیابی جراحی در صورت وجود علائم بالینی صورت پذیرد.

نکات قابل توصیه

1-بیماران باید آگاه شوند که داروهای ضد باکتری از جمله آمپی سیلین تنها باید برای درمان عفونت های باکتریایی استفاده شود و نباید برای درمان عفونت های ویروسی مانند سرماخوردگی بکار روند.
2-داروی آمپی سیلین را با معده خالی و دقیقا طبق نسخه پزشک مصرف کنید.
3-در برخی موارد پس از شروع درمان با آنتی بیوتیک ها ، بیماران دچار مدفوع آبکی و خونی (با وجود یا عدم وجود کرامپ معده و تب ) حتی با فاصله2 ماه یا بیشتر پس از آخرین نوبت مصرف آنتی بیوتیک می شوند.در صورت بروز این عارضه هر چه سریعتر با پزشک معالج خود تماس بگیرید.

عوارض جانبی آمپی سیلین

تهوع , استفراغ , اسهال , التهاب بافت موکوسی دهان , واکنش های آنافیلاکتیک
تداخلات دارویی آمپی سیلین

آتنولول , آلوپورینول , تتراسیکلین , داکسی سیکلین , مینوسایکلین , مایکوفنولات موفتیل , وارفارین , کلروکین فسفات , آمیکاسین , اینترالیپید ,جنتامایسین , لینزولید

موارد منع مصرف آمپی سیلین

ازدیادحساسیت به این دارو و ترکیبات آن , سابقه ازدیادحساسیت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام

مصرف در بارداری آمپی سیلین

B ( در این گروه از داروها، مطالعات بر روی حیوانات باردار نشانگر این بود که دارو خطری بر روی جنین ندارد، اما مطالعات کافی روی زنان باردار برای میزان خطر روی جنین در سه ماهه اول بارداری انجام نشده است.)

پیشنهاد: لوتیراستام  •  پرامی پکسول •  لینزولید

لینزولید عبیدی,قیمت قرص zyvox,لینزولید دارویاب,داروی زیووکس,قیمت داروی لینزولید,قیمت قرص اکساتنت,قرص اکساتنت 600,قرص oxatent

لینزولید Linezolide زیووکس

توضیحات لینزولید

اکسازولیدینون ها گروهی از آنتی بیوتیک های صناعی می باشند که هیچ گونه مقاومت میکروبی نسبت به آن ها وجود ندارد. لینزولیداولین آنتی بیوتیک از این گروه می باشد.

مکانیسم اثر لینزولید

با اتصال به ساب یونیت 50 sریبوزوم، مانع شدن ازتشکیل Initiation complex در پروتئین سازی می شود.

فارماکوکینتیک

– از نظرتوزیع در بدن فقط وارد بافتهای Well-perfused (دارای نفوذ پذیری انتخابی) می شود.
– راههای مصرفی آن خوراکی (دارای جذب %100) و وریدی می باشد و فواصل زمانی تجویز آن 12 ساعت می باشد.
– جذب : سریع و وسیع
– توزیع: بزرگسالان Vdss=40-50 L
– اتصال به پروتئین: بزرگسالان 31%
– متابولیسم: کبدی از طریق اکسیداسیون حلقه مورفولینی که دو متابولیت غیر فعال ( آمینو اتوکسی استیک اسید و هیدروکسی اتیل گلایسین ) تولید می شود. به میزان کمی نیز از طریق سیتوکروم P450 متابولیزه می شود.
– زیست دست یابی: خوراکی حدود 100%
– نیمه عمر: کودکان بیش از 1 هفته تا 11 سال ( 3-5/1 ساعت )، بزرگسالان (5-4 ساعت)
– زمان رسیدن به پیک: بزرگسالان ( خوراکی 2-1 ساعت )
– دفع: ادرار ( حدود 30% دوز کل بصورت داروی تغییر نیافته و حدود 5% متابولیت ها )، مدفوع ( حدود 9% دوز کلی بصورت متابولیت ها)
– کلیرانس غیر کلیوی: بزرگسالان حدود 65%

موارد مصرف لینزولید

درمان عفونت های ناشی از انتروکوکوس فاسیوم مقاوم به وانکومایسین , درمان پنومونی بیمارستانی ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس شامل MRSA , عفونت های پوست ساده و پیچیده , عفونت پای دیابتی بدون استئومیلیت همزمان , پنومونی اکتسابی از جامعه ناشی از ارگانیسم های گرم مثبت حساس به دارو , استرپتوکوکوس پنومونیه – شامل گونه های مقاوم به رژیم چند دارویی – MDRSP

مقدار مصرف لینزولید

600 میلی گرم هر 12 ساعت به صورت وریدی یا خوراکی به مدت 10 تا 14 روز
هشدارها

در مصرف بیش از دو هفته سرکوب مغز استخوان رخ می دهد بنابراین در بیماران مصرف کننده داروهای سرکوب گر مغز استخوان و عفونت مزمن با احتیاط مصرف شود.
لینزولید دارای خواص MAOI بوده و عوارض مشابه آن دارد.
در بیماران با فشارخون کنترل نشده, فئوکروموسیتوما , سندروم کارسینوئید یا هایپرتیروئیدی درمان نشده با احتیاط مصرف شود.
نوروپاتی محیطی و چشمی عمدتا” در درمان های بیش از 28 روز دیده می شود.
استفاده طولانی مدت منجر به عفونت قارچی یا باکتریایی شامل CDAD ( اسهال ناشی از کلستریدیوم دیفیسیل ) و کولیت سودوممبران می گردد.
سوسپانسیون خوراکی آن حاوی فنیل آلانین می باشد.
لینزولید نباید به صورت تجربی در درمان عفونت های CNS کودکان و همچنین عفونت های ناشی از کاتتر استفاده شود.

نکات قابل توصیه

بدون توجه به غذا می توان مصرف نمود.از مصرف غذا و نوشیدنیهای حاوی تیرامین مانند پنیر کهنه و گوشت خشک یا نمک سود شده و سس سویا اجتناب شود.
انفوزیون وریدی طی 30 تا 120 دقیقه انجام شود.با سایر دارو ها مخلوط نشود.
در محلول انفوزیون بعد از مدتی ممکن است که رنگ زردی مشاهده شود که تاثیری روی قدرت دارو ندارد.
سوسپانسیون خوراکی قبل از مصرف به آرامی تکان داده شود.

عوارض جانبی لینزولید

تهوع , سردرد , بی خوابی , یبوست , گیجی , استفراغ , اسهال , تب1 , افزایش ALT , راش پوستی , ترومبوسیتوپنی , لکوپنی , افزایش BUN , افزایش لیپاز , تغییر حس چشایی , کاهش هموگلوبین , افزایش ASP , افزایش ALP

تداخلات دارویی لینزولید

آمی تریپتیلین , ارگوتامین سی , اکس کاربازپین , بریمونیدین , بوپیواکائین , بوسپیرون , پزودوافدرین , تترابنازین ,ترازودون , ترامادول , دفریپرون ,دکسترومتورفان , سیپروهپتادین ,سیتالوپرام , فلووکسامین , متیل فنیدات , مدافینیل , متیلن بلو , فنتانیل , ریتودرین , سیکلوبنزاپرین , آمپی سیلین, ایمی پنم , ریفامپین , بوپرنورفین , فنلزین , آلفنتانیل , سوفنتانیل , التریپتان , راساژیلین (رازاگیلین) , آپراکلونیدین , پتیدین , فنیل پروپانولامین , دی اتیل پروپیون , پنتازوسین , لیز دگزامفتامین , لورکاسرین , دوکساپرامآمینوگلیکوزیدها -داروهای سروتونرژیک-داروهای سمپاتومیمتیک – الکل – کافئین – MAOI

موارد منع مصرف لینزولید

بیماران دارای فئوکروموسیتوما , حساسیت مفرط به دارو , مصرف همزمان یا با فاصله کمتر از دو هفته از MAOI , بیماران با فشارخون کنترل نشده, بیماران دارای تیروتوکسیکوز , مصرف کننده های سمپاتومیمتیک ها مثل سودوافدرین , داروهای منقبض کننده عروقی , اپی نفرین , نور اپی نفرین , داروهای دوپامینرژیک , بیماران مبتلا به سندروم کارسینویید , مصرف کننده های SSRI , ضدافسردگیهای سه حلقه ای , آگونیست های گیرنده های سروتونینی

مصرف در بارداری لینزولید

C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )

پیشنهاد: لوتیراستام •  پرامی پکسول

قرص لوتیراستام

لوتیراستام یک داروی ضدصرع می باشد که ضد تشنج هم گفته می شود.لوتیراستام در درمان صرع پارشیال در بزرگسالان و کودکان بالای 1 ماه استفاده می شود.لوتیراستام همچنین در درمان صرع تونیک-کلونیک در بزرگسالان و کودکان بالای 6 سال و در درمان صرع میوکلونیک در بزرگسالان و کودکان بالای 12 سال استفاده می شود.
مکانیسم اثر لوتیراستام

مکانیسم دقیق ضد صرع لوتیراستام هنوز مشخص نشده است. داروی لوتیراستام از بروز پتانسیل های عمل منتشر و پشت سر هم نورون ها جلوگیری می کند، بدون اینکه روی ایجاد پتانسیل های عمل طبیعی اعصاب اثری داشته باشد. لوتیراستام گمان می رود که سبب تحریک پروتئین 2A وزیکولی سیناپتیک و مهار آزادسازی انتقال دهنده های عصبی می شود.

فارماکودینامیک

لوتیراستام از بروز پتانسیل های عمل منتشر و پشت سر هم نورون ها جلوگیری می کند، بدون اینکه روی ایجاد پتانسیل های عمل طبیعی اعصاب اثری داشته باشد. گمان می رود که لوتیراستام سبب تحریک پروتئین 2A وزیکولی سیناپتیک و مهار آزادسازی انتقال دهنده های عصبی می شود.

فارماکوکینتیک

لوتیراستام پس از مصرف خوراکی به سرعت وتقریبا کامل (99%) جذب می شود.پس از مصرف خوراکی در حالت ناشتا ،حداکثر غلظت پلاسمایی پس از یک ساعت بدست می آید.
فراهمی زیستی خوراکی لوتیراستام 100% می باشد.لوتیراستام و متابولیت اصلی آن کمتر از 10% به پروتئینهای پلاسما متصل می شود.
لوتیراستام تحت متابولیسم گسترده در انسان قرار نمی گیرد . لوتیراستام از طریق کلیه دفع می شود . بطوریکه 66% مقدار مصرفی بصورت دست نخورده از ادرار دفع می شود.
نیمه عمر پلاسمایی لوتیراستام در بزرگسالان 7 ساعت می باشد.

موارد مصرف لوتیراستام

صرع پارشیال , تشنجات میوکلینیک , حملات صرعی تونیک – کلونیک
مقدار مصرف لوتیراستام

برای تشنج:
16 سال و بالاتر: مقدار اولیه : 1000 mg روزانه ، خوراکی سریع اثر یا داخل وریدی ( 500 mg ، دو بار در روز) ممکن است افزایش مقدار 1000 mg/day هر 2 هفته تا حداکثر مقدار مجاز 3000 mg در روز صورت پذیرد.
فرم آهسته رهش : مقدار اولیه : 1000 mg خوراکی، یک بار در روز، ممکن است افزایش مقدار 1000 mg/day هر 2 هفته تا حداکثر مقدار مجاز 3000 mg در روز صورت پذیرد.

کودکان : 
– صرع میوکلونیک :
خوراکی : کودکان 12 سال و بالاتر:
فرم سریع اثر: مقدار اولیه : 500 mg ، دوبار در روز، ممکن است افزایش مقدار500 mg/dose هر 2 هفته تا مقدار توصیه شده 1500 mg در روز صورت پذیرد.

– صرع پارشیال:
خوراکی : -کودکان ا ماه تا زیر6 ماه :
فرم سریع اثر: 7 mg/kg/dose دو بار در روز( 14 mg/kg/day) ممکن است این مقدار هر 2 هفته 14 mg/kg تا مقدار پیشنهادی 42 mg/kg در روز افزایش یابد.
کودکان 6 ماه تا زیر 4 سال :
فرم سریع اثر: 10 mg/kg/dose دو بار در روز ( 20 mg/kg/day) ممکن است این مقدار هر 2 هفته 20 mg/kg تا مقدار پیشنهادی 50 mg/kg در روز ( در دو دوز منقسم) افزایش یابد.
کودکان 4 سال تا زیر 16 سال :
فرم سریع اثر: 10 mg/kg/dose دو بار در روز( 20 mg/kg/day) ممکن است این مقدار هر 2 هفته 10 mg/kg تا مقدار پیشنهادی 60 mg/kg در روز( 30 mg/kg دو بار در روز) افزایش یابد.

– صرع تونیک-کلونیک (خوراکی ) :
کودکان 6 سال تا زیر 16 سال :
فرم سریع اثر: مقدار اولیه 10 mg/kg دو بار در روز، ممکن است این مقدار هر 2 هفته 10 mg/kg/dose تا مقدار پیشنهادی 30 mg/kg دو بار در روزافزایش یابد.

هشدارها

1-لوتیراستام ممکن است سبب بروز ناهنجاریهای رفتاری شود.
2-داروهای ضد صرع از جمله لوتیراستام احتمال بروز افکار و رفتارهای خودکشی را افزایش می دهند.
3-لوتیراستام ممکن است باعث خواب آلودگی و خستگی مفرط شودلذا در انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری کامل دارند مانند رانندگی و کار با ماشین آلات احتیاط لازم را انجام دهید.
4-در بیماران بزرگسال و کودک تحت درمان با لوتیراستام ممکن است واکنشهای پوستی جدی شامل سندروم استیون-جانسون، نکرولیز سمی اپیدرمال رخ دهد .
5-مشکلات هماهنگی فقط در بزرگسالان دارای صرع پارشیال حین درمان با لوتیراستام مشاهده شده است.

نکات قابل توصیه

1-مصرف داروهای ضد صرع از جمله لوتیراستام باید بصورت تدریجی قطع گردد تا پتانسیل افزایش فرکانس تشنج به حداقل ممکن برسد.
2-قرص های لوتیراستام باید بصورت کامل بلعیده شده و خرد یا جویده نشود.
3-قرصهای لوتیراستام بصورت خوراکی و بدون توجه به غذا مصرف شود.

مرتبط:ابزار وبلاگ پرامی پکسول

قرص پرامی پکسول

پرامی پکسول اثراتی شبیه به دوپامینرا دارا می باشد.در بیماری پارکینسونمقادیر پایین دوپامین در مغز وجود دارد.پرامی پکسول در درمان علائم بیماری پارکینسون شاملسفتی، لرزش، اسپاسم عضلانی، کنترل ضعیف عضلاتاستفاده می شود .

نام لاتین: pramipexole
نام فارسی: پرامی پکسول
مصرف در حاملگی: C
گروه درمانی – دارویی: آگونیست غیر ارگوتی دوپامین‌، ضد پارکینسون

قرص Tab: 0.125mg, 0.25mg, 0.5mg, 1mg, 1.5mg

فارماکوکینتیک – دینامیک ، مکانسیم اثر:
فعالیت ضد پارکینسون
تصور می‌شود این دارو گیرنده‌های دوپامین D2و D3 را در استریاتوم تحریک می‌کند. بر روی سرعت پاسخ‌ دهی نورون‌های استریاتال تاثیر می‏‎گذارد و این عمل از طریق فعال‌سازی گیرنده‌های دوپامین در استریاتوم و ماده سیاه (سابستنشیا نیگرا) انجام می‏‎گیرد. مـاده سـیاه مـحل قرارگیری نورون‌ هایی است‌که استطاله‌هایی به استریاتوم می‌فرستند.

جذب‌
به سرعت جذب می‌شود زیست فراهمی مطلق دارو بیش از %٩٠است‌ که‌ مطرح‌کننده جذب مناسب و متابولیسـم اندک پره‌ سیستمیک دارو است‌. صرف غذا بر روی میزان جذب پرامی‌ پکسول اثر نـدارد، امـا باعث افزایش زمان به حداکثر رسیدن سطح پلاسمایی دارو تقریباً تا یک ساعت می‌شود. توزیع دارو وسیع است و حجم توزیع آن حدود‌۵٠٠ لیتر است‌. تقریباً %١۵دارو به پروتئین‌های پلاسمایی متصل می‌شود. در ضمن این دارو گلبول‌ های قرمز خون نیز توزیع می‌شود. طی ٢ روز پس از مصرف دارو سطح پلاسمایی آن به حد ثابتی می‌رسد. %٩٠ دارو بدون تغییر از طریق ادرار دفع می‌شود.مکانیسم دقیق پرامی پکسول در درمان بیماری پارکینسون هنوز مشخص نشده است.احتمال می رود با توانایی تحریک گیرنده های دوپامین در استریاتوم مغز مرتبط باشد.

فارماکودینامیک

پرامی پکسول یک آگونیست دوپامینی غیرارگوت با تحریک اختصاصی گیرنده D2 می باشد. همچنین بنظر می رسد که به گیرنده های D3 و D4 نیز متصل می شود.متعاقب اتصال به گیرنده های دوپامینی و تحریک آنها در استریاتوم مغز باعث کاهش لرزش و سفتی در بیماری پارکینسون می شود.

فارماکوکینتیک
پرامی پکسول از طریق خوراکی بسرعت جذب می شود.و پس از 2 ساعت به حداکثر غلظت پلاسمایی خود می رسد.فراهمی زیستی مطلق پرامی پکسول بیشتر از 90% می باشد.پرامی پکسول تحت متابولیسم ناچیزی قرار می گیرد. پرامی پکسول بطور وسیعی در بدن توزیع می شود.پرامی پکسول در مقادیر ناچیز متابولیزه شده و متابولیت فعال ندارد.راه اصلی دفع پرامی پکسول از طریق ادرار می باشد.

هشدارهاپرامی پکسول

1-پرامی پکسول ممکن است سبب خواب آلودگی شود لذا از فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری کامل دارد مانند رانندگی و کار با ماشین آلات پرهیز شود.

2-آگونیست های دوپامین در تحقیقات و تجارب بالینی نشان داده اند که باعث نارسایی تنظیم سیستمیک فشار خون شده و متعاقبا کاهش فشارخون وضعیتی رخ می دهد .این عارضه بخصوص هنگام تنظیم مقدار رخ می دهد.بنابراین توصیه می شود حین مصرف پرامی پکسول ، هنگام برخاستن احتیاط شود.

3-بیماران مصرف کننده پرامی پکسول ممکن است میل شدید به قمار ، تمایلات شدید جنسی، میل شدید و غیرقابل کنترل به خرج کردن پول، خوردن و غیره را تجربه کنند.

4-پرامی پکسول می تواند عوارض جانبی دوپامینرژیک داروی لوودوپا را تقویت کرده و یا حرکات مکرر غیر ارادی (دیسکنزی) را تشدید کند.

5-امنیت مصرف و اثربخشی پرامی پکسول در کودکان زیر 18 سال به اثبات نرسیده است.

نکات قابل توصیه
1-پرامی پکسول ممکن است توهم یا هالوسیناسیون ایجاد کند .بیماران مسن بیشتر در معرض این عارضه قرار دارند.
2-پرامی پکسول را بدون توجه به مصرف غذا میل کنید هر چند اگر دچار تهوع شدید ، دارو را همراه غذا میل کنید.
3-مصرف پرامی پکسول بایدبه صورت تدریجی و در عرض یک هفته قطع گردد.
4-از شکستن یا خرد کردن قرصهای آهسته رهش پرامی پکسول بپرهیزید.

مقدار مصرف

برای بیماری پارکینسون:بزرگسالان:

فرم سریع اثر:مقدار اولیه:

0.125 mg خوراکی ، 3 بار در روز .
مقدار نگهدارنده: معمولا هر 5 تا 7 روز برحسب اثربخشی و تحمل تا حداکثر مقدار 4.5 mg/day ( میلی گرم 1.5 سه بار در روز )افزایش می یابد.

فرم آهسته رهش : مقدار اولیه:

0.375 mg ، یکبار در روز، مقدار نگهدارنده: مقدار مصرف باید بصورت تدریجی با توجه به اثر بالینی تنظیم گردد.معمولا مقدار هر 5 تا 7 روز برحسب اثربخشی و تحمل تا حداکثر مقدار 4.5 mg/day افزایش می یابد.

دارو های مشابه

روپینیرول

تداخلات دارویی
اتوسوکسیمید , سایمتیدین , فلوتیکازون پروپیونات , آمی تریپتیلین , فلوپنتیکسول

موارد مصرف دارو
پارکینسون , سندروم پای بی قرار

مشکلات دارویی که باید سریعا به پزشک خود اطلاع بدهید

• دیسکینزی (مشکل در کنترل ماهیچه ای)
• توهم
• افت فشار خون (فشار خون پایین)
• افت فشار خون وضعیتی (سرگیجه، سبکی سر یا غش، به ویژه هنگامی بلند شدن از وضعیت نشسته )، Pramipexole ممکن است این شرایط را بدتر می کند.
• مشکلات کلیه :که سطح خونی بالاتری از pramipexole ممکن است، ایجاد شود و باعث افزایش عوارض جانبی.
• سابقه اختلالات خواب و یا خواب آلودگی در گذشته
دارو را هر روز دقیقا طبق دستور دکتر خود مصرف کنید.بیشتر یا کمتر از آن را مصرف نکنید.
شما ممکن است این دارو را با غذا یا بدون غذا مصرف کنید و مصرف این دارو همراه با غذا ممکن است حالت تهوع را کاهش دهد. در ضمن قرص را نه بشکنید و نه بجوید بلکه کامل قورت دهید.

در صورت بروز عوارض زیر حتما با پزشک خود مشورت کنید و اطلاع دهید:

1 . سرگیجه ، احساس سبکی سر یا غش، به ویژه هنگامی که می ایستید
2 . خواب آلودگی
3 . توهم ( همه چیز دیدن، شنیدن، و یا احساس که وجود ندارد )
4 . تهوع
6 . کشش ، پیچش، و یا دیگر جنبش های غیر معمول بدن
7 . خستگی یا ضعف غیر معمول
عوارض کمتر شایع
4 . دو بینی و یا تغییرات دیگری در بینایی
5 . به خواب رفتن بدون هشدار
6 . ترس ، suspiciousness ، و یا دیگر تغییرات ذهنی
7 . تب
9 . از دست دادن حافظه
10 . عضلات و درد مفاصل
11 . ضعف عضلانی
12 . بی قراری و یا نیاز به حفظ حرکت
13 . تنگی نفس
18 . کشش ، پیچش، و یا دیگر جنبش های غیر معمول بدن

عوارض نادر

ادرار خونی یا ابری
درد قفسه سینه
مشکل ، سوزش، یا درد در هنگام ادرار کردن
سرگیجه
نیاز مکرر به ادرار کردن
از دست دادن کنترل مثانه
خلق و خوی یا تغییرات ذهنی
تورم دستها و پاها

برخی از عوارض جانبی ممکن است رخ دهد که معمولا به توجه پزشکی نیاز ندارد.
این عوارض ممکن است در طول درمان از بین برود و بدن خود را تنظیم کند…

عوارض شایع

سوزش سردل ، سوء هاضمه ، معده و اسید

عوارض کمتر شایع

کاهش میل جنسی و یا توانایی جنسی
احساس عمومی ناراحتی و یا بیماری
سرفه افزایش یافته است
افزایش تعریق
از دست دادن اشتها
آبریزش بینی
مشکلات پوستی مانند راش پوستی یا خارش
کاهش وزن

مرتبط:ابزار وبلاگ لوتیراستام